De Keizerin

Gepubliceerd op 1 april 2025 om 18:28

Een trappistje, een bitterbal en de roep van Vuursteen

 

 

Een dag die begon met liefde,  zelfliefde en eindigde in overgave.

 

Soms weet je pas hoe gelukkig je bent, als je besluit niemand anders het nog te laten bepalen. Vandaag zat ik alleen op een terrasje — ja, écht alleen. Een trappistje in mijn hand, een schaaltje bitterballen binnen reikafstand, en de zon op mijn huid alsof ze speciaal voor mij straalde.

 

En weet je? Er zullen mensen zijn die dit lezen en denken:

“Ze is echt helemaal koekoek geworden.”

Laat ze maar.

Het boeit me geen reet meer.

Ik ben gelukkig. Dolgelukkig. En eindelijk vrij om mezelf te zijn.

 

Maar deze dag begon niet op dat terras.

Hij begon in het bos.

 

Ik liep met Sam en voelde een stilte die diep genoeg was om te durven fluisteren:

“Universum… geef me een teken.”

Niet schreeuwerig. Geen vuurwerk.

Iets kleins, iets voor mij.

 

En daar was ze.

Een vlinder.

Zwevend alsof ze van binnenuit gloeide.

Even later vond ik haar: een steen. Niet zomaar een kei uit de grond — maar een ruwe schoonheid, oud, scherp, gevormd alsof ze iets te vertellen had.

Een echte Vuursteen van honderden jaren oud.

Want ze kwam uit de aarde met de kracht van vuur, en ik weet zeker dat ze me herkende.

 

Bij de magische boom, hoorde ik ineens een zacht gezoem.

Een hommel — één van mijn lievelingsdieren — vloog dichtbij me, als een stille wachter.

Het voelde als een geheim ritueel waar alleen Sam en ik deel van uitmaakten.

Een oud weten dat zachtjes in mijn botten wakker werd.

 

En daar, op het terrasje later, voelde ik het allemaal samenkomen.

Zelfliefde in mijn hart. De zon als zegen. En Vuursteen in mijn tas.

Ik voelde me als De Keizerin: gegrond, stralend, sensueel.

Een vrouw die haar magie leeft — met een bitterbal in haar hand en het universum aan haar zijde.

 

De Boodschap van Vuursteen

gevonden op 1 april – een dag van waarheid

 

“Ik ben niet vergeten, ik ben herinnerd.

Gevormd door eeuwen, gedragen door aarde,

gevonden door een vrouw die haar licht weer draagt.

Ik ben jouw herinnering aan vuur, kracht en oerkracht.

Noem mij, en ik zal je zachtjes terugroepen naar wie je bent.”

 

 

“I am enough. Today I choose myself —

with sunlight on my skin and love in my heart.”

— The Empress

 

Patricia🌸

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.